عملیات مرصاد(تنگه چهارزبر)

امروز یکم‌مرداد است . سالروز اسارتم‌

در سی و یکم تیر ماه ۱۳۶۷ (یعنی دیروز ) عملیاتی موصوم به مرصاد موجب شد تا یک شبه ۲۸ هزار نظامی سرباز و درجه دار و افسر ارتش ایرانی با چهار هزار نفر از مجاهدین خلق همان وطن فروشان منافق بی ناموس طی این عملیات مبادله شدند . عملیاتی که هرگز از آن سخنی که در حدواندازه آن عملیات باشد گفته نشد . عملیات مرصاد وقتی میتوانست برای کشور ثمر داشته باشد که وعده ها و شعار هایی که آن زمان باعث میشد مردان مرد ، و مدافعین ناموس و کشور با چشم باز روی مین بروند و تکه تکه شوند که الان به همه آنها عمل میشد و شعار جنگ جنگ تا پیروزی محقق میشد. ولی متاسفانه نه تنها همه آن شعار ها دروغ از آب در آمد و فاصله طبقاتی زیاد شد بلکه بازماندگان آن دفاع ، به قول دروغ گویان مقدس، امروزه در گنج دیوار اندیشه های امروزی تحقیر نمیشدند .

چرا کسانی که جنگ خانمان سوز را راه انداختند ، الان خود و خانواده خراب شان  با پول خون آن جوانان در بهشت های موجود این دنیا با نام اسلام زندگی شاهانه کنند و مردم در فقر و بدبختی روزگار گذرانده زندگی را تحمل کنند . 

چرا باید کسانی که خود نیز میدانند که به ناحق در مسند ها تکیه دادند دور اطرافیان خود را برای خوردن بیت المال و پر کردن جیب های خود  بر سر کار آرودند در پشت پرده اسلام و دین اینگونه گستاخانه و بی شرمانه ثمره خون جوانان این مملکت را از ویلا های چند صد میلیاردی گرفته تا یک آپارتمان کوچک (هر دزدی به اندازه قدرت مسند خود) مدفون کنند ؟ 

من به عنوان یک آزاده و جانباز ایرانی که در ۳۳ سال پیش ، صادقانه با دادن جان و عمر و جوانی خود با اهدا ۳۹ درصد از سلامتی خود در جنگ شرکت کرده ام . بعد از گذشت بیش از سه دهه از جنگ ، نمیدانم که براب دفاع از کشور و اهدا جان و خون خود خوشحال باشم یاپشیمان .

چرا باید من و امثال من ؟هم جان دهد و هم این همه ظلم را ببیند و هم‌ در پس پرده باشد و نتواند و یا نخواهد که از این دزدان که روز به روز پر رو تر میشوند حساب بازخواست کند . 

امیدوارم‌ مردم به خصوص جوانان امروزی بدانند که ما ایثارگران صادقانه خون دادیم و صادقانه شهید و جانباز و اسیر و مفقود شدیم . 

امیدوارم‌ مروم بدانند که جنگ تقصیر ماایثارگران نبوده است

امیدوارم مردم به ویژه جوانان امروزی بدانند که به ما اینگونه نگفته بودند ، بلکه به ما گفته بودند که دشمن را از خاک بیرون کنید تا سی سال بعد جوانان کشور خوشبخت شوند ، 

ما نمیدانستیم که همان کشوری که دشمن نامیده میشود و بیش از یک میلیون جوان ایرانی برای دفاع در مقابل تجاوز آن کشور خون دادند و تکه تکه شدند بعد از سی سال سرور مان باشد . 

ما نمیدانستیم که روزی فرزندان کشته شدگان جنگ که آن روز ها آنها را مزدوران عراقی می نامیدیم در شهرهای ما جولان دهند .

اگر ما میدانستیم که بعد از چند دهه سیستم قضایی و عدل و عدالت کشور مان این گونه ناعادلانه عمل خواهد کرد شاید .........

اگر ما میدانستیم که وعده ها دروغ از اب در می آید و ادارات دولتی کشورمان اینگونه به دست دسته ها و باند ها افتاده و محفلی میشود شاید.........

اگر ما میدانستیم که اوضاع اشتعال و ازدواج جوانان این گونه وخیم میشود شاید.......

اگر ما میدانستیم بعد از سالها خاک و آب کشور مان به این راحتی از دست میرود شاید.......

اگر ما میدانستیم که بعضی از همقطاران مان در مسند های مدیریتی تکیه داده و بخاطر پست و پول ما را به ارزنی خواهندفروخت شاید ........

چرا باید مسئول بی ناموسی که خود میداند حقش تکیه بر آن مسند نیست ، به قدری پر رو شود که هم بخورد و هم‌دور خود چندنفر جوجه دزد را جمع کند و به صراحت به مردم به خصوص به ایثارگران بگوید که برو و دستت هر کجا میرسد بگذار . 

ای رهبر عزیز 

من در این شب که ۳۳ سال پیش بعد از جنگ و دفاع از میهنم و بعد از تمام شدن گلوله ام که آن هم‌خیانت مسیولین آن زمان بود. از این اوضاعی که پیش آمده است ناراحتم .و از تو‌پدر بزرگوار کشورم تقاضا دارم برای حل این معضل فرمانی بده تا من و امثال من از شدت ناراحتی ناشی از دیدن و شنیدن این ظلم ها بخصوص شقه شدن کشور توسط این مسئولین محفلی ، خطایی انجام ندهیم .