یک با یک برابر نیست

آیایک با یک برابر است ؟

روزی معلمی در تخته سیاه نوشت یک با یک برابر است . در آن لحظه یکی از شاگردان دست بلند کرد و گفت اجازه آقا ؛ یک با یک برابر نیست . معلم با عصبانیت گفت بیا پای تخته و اثبات کن و اگر اثبات نکنی تنببه خواهی شد .

شاگرد گفت آقا اجازه ؛ من هشت سال دارم و حمید هم هشت سال ولی هر شب وقتی پدر حمید به خانه می آید با حمید بازی میکند ولی پدر من هرشب مرا بخاطر خستگی خودش کتک‌میزند .

آقا اجازه ؛ سعید هم مثل من هشت سال دارد ولی هر سه ماه کفش نو میپوشد ولی من سه سال است همین کفشهای پاره را میپوشم .

آقا اجازه فرید هم مثل من هشت سال دارد و هر روز غذای های خوب میخورد ولی من هر روز نان را در آب میزنم و میخورم .

شاگرد با چشمان اشک بارش گفت آقا اجازه ؛ آیا میخواهید ادامه دهم یا ثابت شد که یک با یک برابر نیست .

معلم با چشمانی اشک آلود تخته را پاک کرد و گفت فرزندم

یک با یک برابر نیست

این حرفها حکایت ایران و دولت و سیستم مان است . بطورمثال وقتی از شهید نام برده میشود . هیچ وقت شهید با شهید برابر نیست . و این یعنی عدم وجود تعادل در اهداف دولت در ۴۴ سال گذشته است .

مثال اینکه؛

الان شما که این مطلب را میخوانید ، تشخیص میدهید ، آیا کسی که در سال ۵۷ شهید شده با کسی که در جنگ ایران و عراق شهید شده یا کسی که در سوریه شهید شده در حال حاضر کدام شهید در اولویت استفاده یا سو استفاده قرار دارد ؟ کدام شهید از نظر خود شما شهیدی فراموش شده است ؟ یا کدام شهید از نظر شما به دین خدمت کرده یا کدام شهید به خاک وطن خدمت کرده و یا کدام شهید به استحکام اهداف سیستم خدمت‌کرده است .

خیانت کارند مسئولینی که برای پول و ثروت و قدرت ، شهید را زیر پا کردند ...... و نزدیک است آویزان شدن شان در وسط شهر

اگر متوجه نشدید موضوع را اینگونه توضیح میدهم تا درد شدیدی که در قلبم ، از این همه نامهربانی ها و بی عدالتی های مسئولین در ۴۴ سال و بخصوص در حال حاضر دیده ام گوشه ای به حس مخاطب منقل کنم .

شهید انقلاب کاملا فراموش شده و حتی به صورت سیستماتیک تلاش شده در انظار مردم منفور باشد چون استفاده کافی از آن شهید برده شده است .

یا شهید ۸ سال جنگ ایران و عراق (منظور از شهید تنها آنهایی که جان داده اند نیست بلکه جانبازانش و آزادگانش و رزمندگانش را میگویم ) که آن هم بعد از به وجود آمدن شورش سوریه محبوبیت خود را به شهدای حرم دادند و فراموش شدند که اگر ظاهر سازی ها را نادیده بگیریم آنها (شهدای جنگ ۸ ساله )هم بطور سیستمایتک از اولویت افتاده اند واین خود باعث شده است که مردم از دولت ، که نام اسلام را در آرم و لوگوی خود دارد نگران و نسبت به آن بی اعتماد شوند و منتظر باشند تا کی جنگ یا موضوعی جدید پدید خواهد آمد و شهدان اخیر هم به تاریخ بپیوندند و اولویت شهادت را از دست بدهند و شاید هم در طول گذر زمان ارزش آنها مثل شهدا و جانبازان و آزادگان جنگ ۸ ساله که در حال حاضر در نظر مدیران ادارات و معاونان شان به عنوان زباله ای در آمدند به ضد هدف دولت تبدیل شود.

این حرکت صد در صد گناه دولت و تقصیر مدیران است .

من ۳۲ سال در این دولت بودم و مدیران و معاونان زیادی دیدم که چفیه داشتند وهمان ها بودند که با خیانت شان به ارزش های شهدا و ظاهر سازی برای شهدا از ثروت این کشور سو استفاده کردند و این را من سالها دیدم و هر وچقدر اعتراض کردم با تهدیداتی از قبیل صدایت ضبط شده و یا انواع پرونده سازی ها .... مواجه شدم. با خود گفتم خدایا پس کی این همه ظلم‌را و این ظالمان را در هم خواهی شکست ....

و روزی از وجود عدالتش نا امید شدم که شنیدم ؛

واقعا خدایی که هزاران میلیارد ستاره و سیاره و ... کهکشان و ... و حتی میلیارد ها میلیارد موجود زنده در همین زمین خودمان آفریده باشد ، چقدر میتواند وقت داشته باشد که‌ به ظلمی که به من در هر دین و مذهبی روا داشته شده رسیدگی کند و یا مسلمانی را که با پای مخالف وارد دستشویی شده است برخورد کند . بلاخره ۱۴۰۰ سال عدالت را به ما در دادگاه عدالتش اینگونه گفتند .

هر چند ندیدم

پس یک با یک برابر نیست

یعنی شهیدی که در جنگ از خاک میهن دفاع کرده و یا جوانی که بدن خود را فدای خاک وطن کرده و جانباز نام دارد (هر چند خود جنگ هم بیخود بوده) ارزشش از یک معاون کوچک یک اداره که نه خود و نه اعتبار انسانی اش اندازه باد معده شهیدی نیست ، نیست ...

برای احقاق حق باید خودمان شخصا اقدام‌کنیم ،

نه به معاونی که خودمان وخودشان میدانند که جعلی هستند و نه مدیر کلی که او هم اگر قادر به انسانیت بود انسانها ذلیل نمیشدند اعتماد کنیم........

صداقت بیش از اندازه هرگز سرانجام‌خوبی ندارد .

من

این

را

در

این

نظام

دیدم

امیدوارم انسان نماهای جعلی موجود در ادارات بدانند‌که فراموش نشدند . چون مردم میدانند شما کیستید ...

برچسب‌ها: شمشک‌, مدیران ادارات

ای کاش...